Dzięki Bogu

Żyjemy w czasach, w których wszystko jest na pokaz. Dzielimy się swoim życiem z innymi ludźmi niemal 24h na dobę 7 dni w tygodniu. Idziesz do pracy, pijesz kawę ze Starbucksa? Aaaaale najpierw fociak na instastory. Jesteś w pracy - zdjęcie na snapchata.  Jedziesz na wycieczkę, robisz grilla ze znajomymi, idziesz na spacer, siedzisz w domu, czytasz książkę, jesz obiad? O wszystkim informujesz innych. Tak samo jest z naszymi związkami. One również coraz częściej są niestety tylko, albo przede wszystkim, na pokaz. 

Wędrówka przez Hymn o Miłości trwa dalej. Kolejny przystanek to zazdrość. Uczucie znane chyba każdemu od najmłodszych lat życia. Zazdrościmy sobie niemal wszystkiego - kolorowych długopisów w szkole, bluzki, plecaka, butów, telefonu, komputera, samochodu, domu z ogródkiem. Zazdrościmy komuś, że pojechał w daleką podróż do kraju, o odwiedzeniu którego marzymy od lat. Wreszcie jest też zazdrość w związku i choć mówi się, że jej odrobina jest potrzebna, by podtrzymać płonący w związku ogień, to granica między dobrą zazdrością a tą przesadzoną jest bardzo cienka.